Opowieść z religią w tle i przywitanie

Chciałabym na wstępie przywitać się ze wszystkimi blogerami i krótko się przedstawić :) No więc witam, mam na imię Marta i całkiem niedawno otrzymałam ten upragniony kawałek plastiku :) Interesuję się przede wszystkim literaturą (w szczególności iberoamerykańską i amerykańską), muzyką i filmem. To właściwie tyle.
Na tym blogu będę pisać przede wszystkim opinie, recenzje przeczytanych książek, jednak nie tylko. Możecie się także spodziewać felietonów, esejów i innych typowo dziennikarskich tekstów, ponieważ to również jest moja pasja i planuję w przyszłości podjąć się jej zawodowo.

"Ptaki ciernistych krzewów", bo o tej książce będzie dziś mowa, jest na pozór powieścią, jakich wiele. Jest to historia rudowłosej Meggie Cleary oraz jej rodziny na przestrzeni mniej więcej czterdziestu lat. Początkowo jako ubodzy ludzie mieszkają w Nowej Zelandii, jednak jej ciotka ratuje rodzinę sprowadzając ją do Australii i przepisując majątek. Tam też Meggie, jako jedenastoletnia dziewczynka, poznaje katolickiego księdza Ralpha. Wywiązuje się między nimi intymna więź. Początkowo nie ma w niej nic niestosownego. W miarę dojrzewania obojga, zaczynają coraz bardziej się do siebie przywiązywać. Jednak żadne z nich nie jest gotowe na poświęcenia i diametralną zmianę życia. Mimo to ich drogi co jakiś czas się krzyżują, a konsekwencje tych spotkań są rujnujące i nieodwracalne.
Książka nie posiada kwiecistego, wyszukanego języka czy wysublimowanych "złotych myśli", ale coś mnie w niej urzekło. Być może jest to sprawa pięknie opisanej miłości, pełnej z jednej strony bólu i rozgoryczenia, ale z drugiej nieodzownej namiętności. Mam wrażenie, jakby to uczucie było oparte bardziej na przyjaźni, niż typowym dla zakochanych pożądaniu. Chyba to właśnie to jest całym sekretem piękna tej powieści. Poza tym autorka ze zręcznością i logiką wplotła wiele zdarzeń innych członków rodziny Clearych, nie mniej przejmujących i wzruszających jak historia Maggie.Muszę jednak przyznać, że momentami książka mnie niestety nużyła.

MOJA OCENA: 4.5/6